Aktualności

Pierwszym punktem wycieczki było Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego w Kielcach, będące częścią budynku pierwszej kieleckiej szkoły średniej, do której w latach 1874-1886 uczęszczał Stefan Żeromski. Tam uczniowie zwiedzili muzealną ekspozycję przedstawiającą historię rodu Żeromskich, czasy powstania styczniowego, ale także obrazującą okres dzieciństwa i młodości autora „Syzyfowych prac”. W pierwszej części muzeum dzieci zobaczyły pamiątki związane z osobami, które Żeromskiemu były najbliższe: rodzinne pamiątki – m.in. srebrny zegarek ojca. Pod modrzewiową belką – jedyną pamiątką ocalałą z domu rodzinnego pisarza zgromadzono meble, rodzinne fotografie czy przedmioty użytku codziennego.

Nasi szkolni przyjaciele w kolejnym pomieszczeniu muzeum mogli zasiąść w ławkach z  szkolnej sali z XIX wieku, co było dla nich bardzo interesujących przeżyciem. Z uwagą wysłuchali o dawnej edukacji, temacie bardzo im bliskim.

Kolejnym punktem naszej wycieczki była pochodząca z przełomu  XVIII i XIX wieku kapliczka Janikowskich, zwana kapliczką Stefana Żeromskiego, znajdująca się w Świętej Katarzynie. Była ona przeznaczona na kaplicę grobową rodziny Janikowskich. Uczniów zdziwiło to, że kaplicę grobową rodziny Janikowskich nazwano kaplicą Stefana Żeromskiego. Nie zamierzali z tym pytaniem długo czekać. Z wyjaśnieniem pospieszyła Pani przewodnik. Opowiedziała barwną historię według której dawaj uczniowie kieleckiego gimnazjum – Stefan Żeromski i Jan Strożecki wybrali się na letnią wycieczkę i na swojej drodze napotkali kapliczkę z napisem „Szczyt moich cierpień zrównał się z tą górą 1863”. Stefan Żeromski postanowił również zostawić pamiątkę po sobie i dopisał  „Stefan Żeromski / D. 2 Sier. 1882/ Jan Strożecki”. Ten napis też mogli zobaczyć nasi uczniowie, co zostało uwiecznione na jednym ze zdjęć.

W Świętej Katarzynie nie sposób było ominąć kościoła i klasztoru bernardynek, strawionych przez pożar w 1534 roku, a odbudowanych w 1633 roku. Do kościoła weszliśmy przez niewielki krużganek, prowadzący też do rozmównicy. Na uczniach podczas tej części wycieczki duże wrażenie zrobił niewielki kościołek, ale też drzwi, które co noc są zamykane od wewnątrz dużymi belkami drewna.

Ostatnim punktem naszej wyprawy było muzeum „Szklany Dom” w Ciekotach, leżące w gminie Masłów. Tam wybraliśmy się do dworku, w którym Stefan Żeromski spędził lata dzieciństwa i młodości (1871-1883) i to tu właśnie młody Stefan odkrył pasję do pisania. Po dworku Stefana Żeromskiego oprowadził nas przewodnik, który przybliżył uczniom historię Żeromskiego w tym miejscu oraz barwnie opowiedział kilka bardzo ciekawych anegdotek. Uczniom szczególnie zapadła w pamięć ta z drewnianym kufrem ojca Żeromskiego, do którego z powodzeniem mały Stefanek zajrzał. Pech jednak chciał, że wieko kufra zatrzasnęło się. Chłopiec był przerażony. Z opresji wybawił go Antek – mały synek mamki Stefanka.

Wyprawę zwieńczyło ognisko oraz wspólne zabawy i śpiewy nad ciekockim jeziorem.

Pragniemy bardzo podziękować Burmistrzowi Miasta i Gminy Oleśnica – Leszkowi Judzie za dofinansowanie do wycieczki. Dofinansowanie pozwoliło na zorganizowanie atrakcyjnej formy wypoczynku dla naszych uczniów.

Tekst: Kamila Wójtowicz-Bator

Reprezentacja szkoły wcieliła się w postacie ze znanej wszystkim baśni „Jaś i Małgosia”. Wśród postaci nie zabrakło tytułowych bohaterów, Baba Jagi, ale też słodkich muffinek czy drzew.

Tegoroczna edycja konkursu była bardzo wyjątkowa, bowiem była to 20. rocznica powstania Europejskiego Centrum Bajki.

Szanowni Państwo pod koniec maja na budynku dawnego gimnazjum w Oleśnicy zainstalowany został czujnik do pomiaru jakości powietrza.

Poniżej publikujemy dwa linki . Pierwszy  z nich służy do odczytu wskazań czujnika na odpowiedniej stronie internetowej , a drugi do pobrania aplikacji na smartfony.  Zapraszamy do skorzystania . 

Strona do odczytu wskazań

Aplikacja na smartfony.

Niewątpliwe jedną z najbardziej atrakcyjnych aktywności była noc w szkole. Podczas tego wydarzenia nie zabrakło tańców, zabaw, wspólnego posiłku. Warto jednak nadmienić, że cały czas wszystkim działaniom towarzyszyła literatura dla dzieci. To ona stanowiła motyw przewodni całonocnej akcji. Czytaliśmy m.in. opowiadania Pawła Beręsewicza czy Barbary Kosmowskiej.

W bibliotece nie zabrakło również konkursów. W maju rozstrzygnęliśmy kilkumiesięczny „Wielki Maraton Czytelniczy”. Był to konkurs skierowany do uczniów z kl. II i III. Zwyciężczynią okazała się Julia Sadłocha, drugie miejsce zajęły ex aequo  Lena Błaszczyk i Milena Pompa, trzecie Julia Kowalik. W konkursie brało udział 24 uczniów, a każdy z nich otrzymał dyplom oraz upominek.

               „Każdy czytelnik wie, jak dbać o książki okładkę, a gdy się przerwie czytanie, należy w nią włożyć zakładkę.” Zatem i my poprzez konkurs przypomnieliśmy o tym, jak ważna jest ta mała, ale nie zawsze papierowa rzecz. Nasi uczniowie z chęcią bowiem odeszli od tradycyjnej formy zakładki i przynosili je wykonane m.in. z filcu. Najbardziej pomysłowa okazała się praca Marysi Nowosielskiej, której praca zajęła I miejsce. Drugie miejsce przypadło zakładce Igora Bednarskiego, trzecie Julii Sadłochy.

Uczniowie z najmłodszych klas wzięli też udział w lekcjach biblioterapeutycznych. Wysłuchali m.in. baśni H.Ch. Andersena pt. „Stokrotka” oraz opowiadania o Nieśmiałku, który mimo licznych przeciwności losu przezwyciężył własne słabości.

Tekst: Kamila Wójtowicz-Bator

" Kobiety u grobu" to kolejna  scena biblijna ukazana w wersji filmowej przez naszych wychowanków. Tym razem wyzwanie do realizacji projektu przyjęli uczniowie z klasy IV a. Historia, którą przedstawili, ilustruje wydarzenie opisane w Nowym Testamencie, mające miejsce w Jerozolimie w Niedzielę Zmartwychwstania. 

Film 1

Film 2

Film 3

Elementy kompozycyjne, budowa planu filmowego, zwłaszcza przestrzeń, w której kręcone były poszczególne sceny , zostały świetnie dopasowane, co uczyniło film bardzo realistycznym. Piękne krajobrazy miały duży wpływ na to, że widz, oglądając ekranizację, skutecznie będzie rozwijał swoją wyobraźnię. Stroje kobiet, anioła, Jezusa i żołnierzy sprawiły, że powstał interesujący  film opowiadający prawdziwą, logicznie usystematyzowaną historię, mówiącą  o zmartwychwstaniu Jezusa i radosnym spotkaniu przelękniętych  kobiet ze Zbawicielem. Zapewne, bardzo istotną cechą tej filmowej historii biblijnej jest wiarygodność i prostota. Ukazane sceny pobudzają do myślenia i wywołują przewidywane emocje.

Niewątpliwie do powstania dobrego filmu potrzebni byli również dobrzy aktorzy - artyści, którzy potrafią m.in. ożywić graną postać, sprawnie przenieść jej cechy, by została dobrze przyjęta przez widzów. To również udało się młodym aktorom. Postacie, w które się wcielili, miały rysy odzwierciedlające  ich osobowość – skromność, pobożność, pokorę, wrażliwość...

Dziękuję moim uczniom za ogromne zaangażowanie w wykonanie projektu, a ich Rodzicom za różnorodne formy pomocy dzieciom w realizacji powierzonego im zadania. Każdy z nadesłanych filmów robi ogromne wrażenie i wzbudza podziw dla pomysłowości ,,młodych filmowców”. Doceniam ogrom pracy i  życzę kolejnych sukcesów oraz szerokich perspektyw rozwoju na każdy dzień podejmowania  nowych   życiowych   wyzwań i  wykonywania  osobistych  obowiązków. 

                                                                                                                                    Szczęść Boże!

                                                                                                                                    Anna Adamczyk​​​​​​​

PORZĄDEK UROCZYSTOŚCI JUBILEUSZOWYCH Z OKAZJI NADANIA SZKOLE

IMIENIA STEFANA ŻEROMSKIEGO

• 28 MAJA, GODZ. 10.00 - MITYNG LEKKOATLETYCZNY DZIEWCZĄT I CHŁOPCÓW
• 29 MAJA, GODZ. 9.30 – MSZA ŚWIĘTA W INTENCJI SZKOLNEJ SPOŁECZNOŚCI
• 31 MAJA, GODZ. 10.00 – AKADEMIA JUBILEUSZOWA (HALA SPORTOWA)
• 31 MAJA, GODZ. 11.00 – SPOTKANIE JUBILEUSZOWE (GÓRNY KORYTARZ SZKOŁY PODSTAWOWEJ)
• 1 CZERWCA – DZIEŃ DZIECKA I SPORTU
• 3 CZERWCA, GODZ. 17.00 – KONCERT JUBILEUSZOWY POLSKIEJ GRUPY ARTYSTYCZNEJ „BENE” TYLKO PAMIĘĆ MI ZOSTAŁA ZORGANIZOWANY WE WSPÓŁPRACY Z GMINNĄ BIBLIOTEKĄ
  W OLEŚNICY (GÓRNY KORYTARZ SZKOŁY PODSTAWOWEJ)

List Burmistrza Miasta i Gminy Oleśnica

List Dyrektora Szkoły Podstawowej im. S. Żeromskiego w Kurozwękach

Świętowanie tak ważnej i jak zwykło  się mówić „okrągłej rocznicy” jest dowodem naszej pamięci o mieszkańcach Oleśnicy, ówczesnym gronie pedagogicznym z kierownikami szkoły i o szkolnej młodzieży. Pamiętamy o tych wszystkich osobach, które sprawiły, że Stefan Żeromski autor słów: „Przecudowna jest Oleśnica ! Trudno wymarzyć coś bardziej pięknego, bardziej zdrowego.” stał się patronem szkoły.                               

Aby przybliżyć klimat i nastrój tamtego dnia oddajmy głos panu Wacławowi Rogali ówczesnemu kierownikowi szkoły w Oleśnicy. We Wspomnieniach wydanych w roku 2010 pan Wacław Rogala pisze między innymi:

W czasie mojego dyrektorowania moim marzeniem było, aby szkoła w Oleśnicy otrzymała imię Stefana Żeromskiego. Minęło przeszło 100 lat od chwili, gdy Stefan Żeromski opuścił Oleśnicę, ale pamięć o nim głęboko wryła się w serca ludzi. Dlatego ufundowanie pamiątkowej tablicy w szkole, nadanie nazwy ulicy i nazwanie jego imieniem szkoły w Oleśnicy można nazwać hołdem mieszkańców oddanym wielkiemu pisarzowi. Po wielomiesięcznych przygotowaniach nauczycieli, młodzieży szkolnej i Komitetu Rodzicielskiego w dniu 28 maja 1972 roku odbyła się uroczystość nadania naszej szkole imienia Stefana Żeromskiego. W tym dniu wmurowaliśmy także tablicę pamiątkową, a szkoła otrzymała sztandar. Ustaliliśmy, że sztandar jeszcze przed przekazaniem szkole zostanie poświęcony w kościele. Zanieśli go do kościoła członkowie Komitetu Rodzicielskiego: Stefan Głowniak, Władysław Ratusznik
i Roman Rogowski. Przy sprzyjającej pogodzie, na placu szkolnym zgromadziły się tłumy mieszkańców Oleśnicy i pobliskich miejscowości. Liczba zgromadzonych przerosła wszelkie oczekiwania. W „Słowie Ludu” ukazał się artykuł, w którym napisano, że przybyło około 3500-set mieszkańców Oleśnicy oraz okolicznych wsi. Jako gospodarz szkoły powitałem wszystkich zebranych. W swoim przemówieniu przypomniałem niektóre fakty związane z pobytem Żeromskiego w Oleśnicy, pokrótce przedstawiłem dzieje szkoły oraz jej rozbudowę. Uroczystość rozpoczęła się od ślubowania młodzieży i złożenia meldunku o wykonaniu prac społecznych na rzecz szkoły: m.in. wykopaniu 225 m rowu biegnącego wzdłuż szkoły, urządzenia trawnika wokół szkoły, klombów kwiatowych, zasadzeniu ponad 300 drzewek ozdobnych
i ułożeniu chodnika. Ogólną wartość prac wykonanych przez młodzież i społeczność Oleśnicy wyceniono na ponad 200 tys. zł.

W przemówieniu do młodzieży pan Wacław Rogala powiedział: Za chwilę otrzymacie sztandar ufundowany przez społeczeństwo, a który przekaże Wam Komitet Rodzicielski. Sztandar to symbol, pod którym kiedyś w Polsce przelewali krew patrioci w walce o wolność, niepodległość, o wyzwolenie społeczne i narodowe. Dzisiaj ma on duże znaczenie dla Was, bo jest symbolem naszych osiągnięć, naszej twórczej pracy, którą wykonujemy w imię miłości bliźniego, pokoju i lepszych czasów dla naszej Ojczyzny. Dzisiaj szkoła nasza otrzymała imię pisarza i publicysty związanego z naszą miejscowością. Stefan Żeromski nie miał łatwego życia, ale dzięki silnej woli, hartowi ducha i wytrwałej pracy stał się wielkim, godnym naśladowania człowiekiem!

Przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego wręczyli sztandar uczniom. Następnie odsłonięta została tablica pamiątkowa wmurowana wewnątrz szkoły. Po czym nastąpiło przekazanie datków pieniężnych połączone z wbijaniem pamiątkowych „gwoździ” w drzewce sztandaru i zapisem ofiarodawców w „Złotej Księdze”. Owacyjnie zostały przyjęte występy młodzieży szkolnej i popisy orkiestry dętej Ochotniczej Straży Pożarnej w Oleśnicy. Uroczystość zakończyła zabawa taneczna urządzona na placu szkolnym. Dla mnie – pisze na koniec tego rozdziału Wspomnień pan Wacław Rogala - był to dzień szczególny, także dlatego, że w tym dniu obchodziłem 25-lecie swojej pracy w zawodzie nauczyciela.

Przez ostatnich 50 lat zmienił się wygląd szkoły i jej otoczenie. Dzięki wspólnym staraniom władzy samorządowej gminy Oleśnica począwszy od 1994 roku do chwili obecnej, dyrekcji szkoły podstawowej i gimnazjum z lat 1994-2006 oraz Radzie Szkoły i Radzie Rodziców szkoła w Oleśnicy weszła w XXI wiek. W roku 1998 budynek szkoły podstawowej, powstały w roku 1955, został powiększony o halę widowiskowo – sportową, w roku dwutysięcznym oddano do użytku budynek gimnazjum. W roku 2013 gimnazjum otrzymało imię Stefana Żeromskiego. Nowoczesna infrastruktura sportowa z roku 2019 razem z dobrze utrzymanym
i zagospodarowanym placem szkolnym także mogą być wizytówką szkoły. Od kilku lat znów jesteśmy ośmioletnią szkoła podstawową. Inna od tej z roku 1972 jest obecna kadra pedagogiczna i inni są uczniowi, już mieszkający w mieście Oleśnica
i pochodzący z miejscowości należących do gminy Oleśnica. To, co pozostaje niezmienne od 50 lat, to misja szkoły czyli kształcenie, wychowanie i opieka nad najmłodszym pokoleniem Polaków, co w innym ujęciu może zamykać się
w stwierdzeniu, że zadaniem szkoły jest przekazywanie: dobra, prawdy i piękna.

Wobec tych wszystkich, którzy 50 lat temu pracowali i wobec tych wszystkich którzy pracują nadal na rzecz pomyślności szkoły wyrażamy wdzięczność, która jest dowodem pamięci naszych serc.

Szanowni Rodzice,

informujemy o możliwości zorganizowania letniego wypoczynku ( lipiec lub sierpień 2022 roku ) dzieciom, których rodzice ubezpieczają się w KRUS.

Bliższych informacji udziela Pan Stanisław Ambroży - sołtys Oleśnicy tel. 605 521 026

 Metoda, którą posłużyli się ,,młodzi filmowcy” była okazją do kształtowania wielu umiejętności z różnych dyscyplin. Dała dużo satysfakcji zarówno katechecie, jak  i katechizowanym. Umożliwiła uczniom rozwój nowych kompetencji, gdyż ich zadaniem było przygotowanie scenariusza,  rekwizytów, wybranie scenerii i  publiczna prezentacja umiejętności aktorskich lub narracyjnych. Dzięki tej metodzie wiedza, umiejętności i postawy nabyte drogą samodzielnego zagłębiania się w temat zostały bardziej utrwalone i ukształtowane. Zapewne będą one również zastosowane w praktyce.

Ponadto metoda projektu sprzyjała kształtowaniu umiejętności działania w zespole oraz wzmacnianiu poczucia odpowiedzialności. Skłaniała do doskonalenia umiejętności planowania pracy. Pozwalała uczniom wykazać się talentami i umiejętnościami rzadko prezentowanymi w szkole (np. aktorskimi, fotograficznymi, organizatorskimi). Umożliwiała nauczycielowi lepsze poznanie uczniów. Pozwalała na integrację zespołu realizującego projekt, w wielu przypadkach również rodziców. Ułatwiała realizację tematów łączących zagadnienia z różnych dziedzin wiedzy.

Myślę, że taka forma edukacji po długich miesiącach nauczania na odległość jest zasadna                          i przyniesie spodziewane owoce.

Dziękuję moim uczniom za ogromne zaangażowanie w wykonanie projektu, a ich Rodzicom za różnorodne formy pomocy swoim pociechom. Doceniam ogrom pracy i wnioskuję, że wspólne działania przyczyniły się do rozwoju kinematografii  w PSP w OleśnicyJ.

Życzę kolejnych sukcesów w sferze edukacyjnej i osobistej.

Pismo Ministra Zdrowia w sprawie obowiązkowego Programu Szczepień Ochronnych

Dzięki obecnej stabilizacji -po pandemii - mogliśmy ponownie doświadczyć alternatywnych form zdobywania wiedzy, nowych umiejętności, autopsji w obcowaniu z kulturą i sztuką.

Dla 38 uczniów z naszej szkoły okazją do tego stała się lekcja  w Muzeum Diecezjalnym w Kielcach w dniu 24 marca br. Była ona sprzyjającą okolicznością, by zejść z utartej ścieżki i schematu nauczania i przekazywać wiedzę w inny sposób. Takie wyjazdy są na pewno bardziej kosztowne niż stacjonarna edukacja, ale mają dużo plusów. Dzięki wykorzystaniu potencjału placówki muzealnej w Kielcach zajęcia dydaktyczne wzbogacone były przez eksponaty, zwiedzanie obiektów sakralnych (bazyliki katedralnej, skarbca i krypt), dyskusję, prezentację multimedialną oraz warsztaty plastyczne związane z tradycjami wielkanocnymi. Metody i formy przekazu dostarczyły dzieciom szerokiego spektrum wiedzy  i doświadczeń.

Podczas wycieczki nie zabrakło również typowo dziecięcych atrakcji takich jak: zakup pamiątek oraz degustacji, w szczególności pizzy o wyszukanych smakach np. bananowo- czekoladowej.

Radość na twarzach uczniów i ich komentarze odnośnie przeżyć, jakich doświadczyli tego dnia udzieliły nam - nauczycielom jednoznacznej odpowiedzi na postawione w tytule pytanie. Wszyscy bowiem zgodnie przyznaliśmy, że lekcje poza murami szkoły mają również ogromną wartość edukacyjną, a przy tym są dla uczniów interesującą formą zgłębiania wiedzy i rozwijania zainteresowań.

„Powiedz mi, to zapomnę. Naucz mnie, to może zapamiętam. Zaangażuj mnie, to się nauczę.”

                                                                                  – Benjamin Franklin

     Anna Adamczyk

            Zawsze jest jednak coś, co każdy człowiek powinien mieć w swoim sercu – NADZIEJĘ. Nadzieję, że nawet, gdy sięgnie się metaforycznego życiowego „dna”, można zawsze się od niego odbić. Właśnie o takich trudnych problemach, które los stawia na drodze człowieka opowiadał uczniom klas VI-VIII naszej szkoły muzyk Wiesław „Blacha” Błażkiewicz.

Spotkanie o charakterze profilaktycznym odbyło się 11 marca bieżącego roku w szkolnej hali widowiskowo-sportowej. Szanowny Gość umiejętnie połączył swój wykład z muzyką. To wspaniały sposób na zainteresowanie uczniów niełatwymi zagadnieniami dotyczącymi uzależnień człowieka, nałogów, „ zniewolenia ego”. „ Muzyka łagodzi obyczaje”, łagodzi także to, o czym tak niełatwo słuchać i rozumieć młodym ludziom, którzy dopiero stają przed drzwiami dorosłego życia.

            Jak często podkreślał artysta, muzyka jest dla Niego lekarstwem na wszystko, zwłaszcza na smutki. Ona daje Mu siłę, by przezwyciężać nawet najwyżej postawione poprzeczki życiowe. Sumując swoje rozważania, „wirtuoz perkusji” stwierdził, że przyszedł czas, w którym może opowiadać ludziom o swoich przeżyciach, uzależnieniach, walce z rakiem, ale również o ogromnej chęci życia i ciekawości, co przyniesie jutro.

            Mówienie o tym nie jest łatwe, tym bardziej, że autor słów podkreślał, że zawsze był blisko śmierci. Teraz siłę psychiczną czerpie z miłości, w pełnym znaczeniu tego słowa. Muzyk często w swoich monologach ostrzegał młodych ludzi, by nie eksperymentowali ze swoim życiem i zdrowiem. Dając swoje świadectwo, pragnął dobitnie przekazać, iż bardzo łatwo zagubić się w labiryncie życiowych wyborów i potem zejść na tę najgorszą z dróg. Wiesław „Blacha” Błażkiewicz oprócz wypowiadanych słów oddawał emocje, muzyką, wydobywając ją z dźwięków bębnów.

            Czas spędzony z człowiekiem, który na przykładzie swojego życia dawał nadzieję, iż nikogo nie można przekreślać, każdemu trzeba dać „drugą „szansę”.

            „Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa …” Właśnie pokrzepiający sens tych słów stał się morałem tego spotkania profilaktycznego, które na pewno na długo zapadnie     w pamięci naszych uczniów i kiedyś po latach na życiowych drogach pozwoli Im dokonywać właściwych wyborów moralnych.

                                                                                                                      Pedagog szkolny

                                                                                                                      Góral Monika

A jak jest teraz? Nasza drużyna dopiero się uczy, ale trzeba przyznać, że z każdą zbiórką, z każdym rajdem, czy inną aktywnością zuchy i harcerze swoją postawą coraz bardziej zaświadczają, że są w pełni świadomi co to znaczy być harcerzem. Trzeba przyznać, że jest  to niełatwe zadanie, gdyż to służba i ciągła praca nad sobą, a także radzenie sobie w wielu sytuacjach, które przydadzą się w życiu codziennym. Z drugiej strony to możliwość zawiązania trwałych relacji z drugim człowiekiem, ale też wspaniały czas do wspólnych zabaw, z dala od telefonu.

Nasza – 109. Buska Drużyna Wielopoziomowa im. Stefana Żeromskiego w Oleśnicy wykorzystuje ten czas właśnie na samodoskonalenie, pomoc bliźnim, ale też na harce. Ostatnie miesiące obfitowały w różne działania o takim charakterze. Z całą pewnością, aktywnością, która bardzo nas zjednoczyła był bal karnawałowy. Dzieci na tę okazję wyciągnęły z szaf kolorowe stroje i wpadły w wir zabawy. Nie obyło się bez słodkiego poczęstunku i tak lubianej przez dzieci (i nie tylko) – pizzy.

Jednym z ciekawszych wydarzeń był „Rajd Zmarzlaczek”, mający miejsce w marcu. Podczas rajdu, który odbył się ulicami malowniczego Buska-Zdroju, dzieci musiały wykonać szereg zadań. Ich ukończenie dawało możliwość wzięcia udziału w  zabawach zorganizowanych w Buskim Samorządowym Centrum Kultury. Po wesołych tańcach i śpiewach, każdy został odznaczony przypinką do munduru.

Jak już wspomniano przynależność do ZHP związana jest również, że służbą Bogu i bliźnim. Harcerze to grupa, dla której pomoc drugiemu człowiekowi to sprawa priorytetowa. Dlatego też nasi mali przyjaciele tak chętnie włączyli się w akcję „Solidarni z Ukrainą”, przynosząc dary dla ludzi zza wschodniej granicy. To jednak nie była jedyna forma pomocy, jaką zaproponowali.

Z chęcią i z dziecięcą radością wzięli udział w koncercie charytatywnym przygotowanym przez Ochotniczą Straż Pożarną w Oleśnicy, której celem była pomoc choremu mieszkańcowi naszej gminy. Poprzez swój występ - zaprezentowanie dwóch tańców  dołożyli swoją cegiełkę.

Wspaniałe jest to, że dla dzieci przynależność do ZHP jest atrakcyjną formą spędzania czasu. Warto też podkreślić, że wszyscy, a więc dwadzieścia czworo członków bardzo dobrze czuje się w strukturach drużyny, tworząc tym samym harcerską rodzinę. Każdy z nich również wie, że przynależność jest dobrowolna i że obowiązują pewne zasady, które służą samodoskonaleniu. Wykształcana jest głównie odpowiedzialność, ale też otwartość na drugiego człowieka, a więc wartości, które współcześnie w wirze obowiązków zostają czasem zapomniane.

Kamila Wójtowicz-Bator