Aktualności

,,Debata” to program dotyczący alkoholizmu, skierowany głównie do dzieci

i młodzieży, która nie miała jeszcze kontaktu z alkoholem.

Główne cele programu:

•          wzrost wiedzy o możliwościach rozwoju bez używania substancji psychoaktywnych

 i zmiana błędnych przekonań normatywnych,

•          klaryfikacja wartości w kierunku  zdrowego stylu życia,

•          wzmocnienie tendencji do podejmowania abstynencji w sytuacji nacisków środowiskowych,

•          osłabienie siły presji rówieśniczej i  środowiska dorosłych.

Zajęcia zostały poprowadzone przez trenera z Centrum Profilaktyki i Reedukacji „Atelier” z Krakowa.

Dzięki udziałowi w warsztatach uczniowie podnieśli poziom wiedzy o możliwościach rozwoju bez używania substancji psychoaktywnych.

 

Karolina Wieczorek

Właśnie te zagadnienia stały się głównym wątkiem programu artystycznego zaprezentowanego w naszej świątyni, m.in. przez uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej w Oleśnicy.

Podczas występu można było kilkakrotnie usłyszeć słowa Papieża, który w swoim nauczaniu podkreślał, że starość jest szczególnym etapem życia i wymaga szacunku oraz zrozumienia. Ponadto, że życie jest darem Boga na każdym jego etapie, od poczęcia aż po naturalną śmierć.                                                                        „Każde życie, nawet najmniej znaczące dla ludzi, ma wieczną wartość przed oczami Boga...” – nauczał nasz Wielki Rodak. Na poparcie słów Ojca Świętego uczniowie cytowali fragmenty z Biblii poświęcone cierpieniu i przemijaniu. Były one dla nas – mieszkańców ziemi przypomnieniem prawdy, że śmierć człowieka została zwyciężona przez Chrystusową śmierć. To właśnie poprzez swoje cierpienie Jezus zjednoczył się z każdym ludzkim bólem, czyniąc z niego źródło odkupienia.

Niewątpliwie również w utworach muzycznych prezentowanych przez małych i dużych artystów, przewijały się motywy tematycznie związane z tegorocznym hasłem Dnia Papieskiego. Częstokroć wybrzmiewały również słowa, które ukazywały sens tych nieodwracalnych praw natury. Można było w nich wychwycić treści mówiące o upływie czasu, bólu egzystencji, kruchości życia ludzkiego oraz ludzkiej miłości i solidarności.

Wszystko to, co mogliśmy tego dnia usłyszeć, doświadczyć…, pokazało nam, że starość                         i cierpienie, mimo iż są trudnymi częściami składowymi naszego życia, mogą prowadzić do głębszego zrozumienia i akceptacji jego sensu.

Zapewne dzień ten był okazją do promowania postaw solidarności społecznej i wartości, które Papież Jan Paweł II głosił przez całe swoje życie. Pozwolił nam wszystkim (bez względu na wiek) zatrzymać się, zwolnić i zwrócić uwagę na potrzeby ludzi starszych i cierpiących. Był także inspiracją do modlitwy, refleksji oraz okazją do wsparcia młodzieży z Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia. Przyczynił się również do integracji mieszkańców oleśnickiej parafii.

Złożenie kwiatów pod pomnikiem św. Jana Pawła II, które miało miejsce na zakończenie uroczystości było wyrazem hołdu dla naszego Ojca Świętego.

Wszystko to, co działo się 13 października br., łącznie z degustacją ulubionych przez Papieża kremówek było nie tylko symboliczne, ale stało się również lekcją historii i tradycji, którą w naszym oleśnickim środowisku będziemy pielęgnować.

„CUDZE CHWALICIE, SWEGO NIE ZNACIE, SAMI NIE WIECIE CO POSIADACIE”, – te znane wszystkim słowa stały się hasłem przewodnim wycieczki edukacyjnej do Kielc uczniów klas - 4a, 4b i 5b naszej szkoły, która odbyła się 7 października 2024.

Pierwszym punktem wycieczki było Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy, by naprzemiennie zwiedzić muzeum oraz wziąć udział w grze terenowej w Parku Miejskim.

W trakcie wizyty w muzeum szczególną uwagę uczniów przykuł przykład dawnej szkoły, jej wystrój, kary, jakie ówcześnie panowały dla niepokornych uczniów oraz nauka języka rosyjskiego.

Niemniejszym zainteresowaniem cieszył się udział uczniów w grze terenowej „Z pamiętnika młodego Żeromskiego”. Terenową przygodę zaczęli przy dawnej szkole pisarza, Męskim Gimnazjum Rządowym. Pierwszym zadaniem było rozwiązanie równania matematycznego, którego suma dawała im informację, ile minut dawniej trwała godzina lekcyjna. Następnie przeszli obok willi, w której mieszkał dyrektor szkoły, do której uczęszczał Stefan Żeromski, obok seminarium i udali się w stronę parku, by odkrywać kolejne zagadki. Parkowymi alejkami, wśród spadających z drzew liści podziwiali mur zębaty z basztą nazywaną Plotkarką, Pałacyk Zielińskiego, muszlę koncertową, pomnik Żeromskiego, źródło Biruty czy pomniki Władysława Sikorskiego i Tadeusza Kościuszki.

Po wizycie w muzeum cała grupa udała się spacerem do kina „Helios”, by obejrzeć film ”Mój przyjaciel pingwin”. Film oparty na autentycznych wydarzeniach zawierał wiele walorów edukacyjnych. Wartości takie jak ochrona przyrody czy różnorodność biologiczna mieszały się z ukazaniem empatii i wzajemnej pomocy oraz akceptacją odmienności czy siłą relacji pokazującą, ze bliskie więzi mogą mieć pozytywny wpływ na nasze życie.

 

Opiekunami wycieczki były Pani Urszula Cichoń, Pani Monika Ratusznik i Pani Karolina Wieczorek.

Tekst: Monika Ratusznik

Zdjęcia: Urszula Cichoń, Monika Ratusznik, Karolina Wieczorek

Jego pomysłodawcą był ówczesny Ordynariusz diecezji kieleckiej – Ksiądz Biskup Kazimierz Ryczan.                  W ciągu ćwierćwiecza rajd stał się, dzięki swej atrakcyjności, jedną z największych turystycznych imprez pieszych  w Polsce.

            Podczas tegorocznego rajdu wędrowało ponad 2,5 tys. pielgrzymów z trzech diecezji: sandomierskiej, radomskiej i kieleckiej. Pątnicy mieli do wyboru 12 tras o różnym stopniu długości i trudności. Lasami, łąkami, czasami drogami asfaltowymi, jedni pojedynczo lub parami, inni w grupach mniej lub bardziej licznych, pokonując od 2 do nawet 40, kilometrów wędrowali do jednego celu  - najstarszego polskiego sanktuarium na Świętym Krzyżu.

Wśród proponowanych przez organizatorów szlaków znajdował się nasz ulubiony - „Zbójecki”, który swój początek miał przed parafialnym kościołem w Bielinach. Prowadził on przez malownicze zakątki Gór Świętokrzyskich, oferując niezapomniane widoki, kontakt z przyrodą oraz możliwość poznawania bogatej historii i kultury regionu. Wracając do nazwy naszego szlaku pielgrzymkowego, legenda głosi, że po zawiśnięciu zbója Kaka na szubienicy na krakowskim rynku, część jego skarbów odnalazł niejaki obywatel Grzegorczyk. Połową wspomógł budowę bielińskiego kościoła, drugą połowę skarbu przeznaczył  na polepszenie swego losu. Do dziś chodzą słuchy, że poza Kakiem  mieszkał tam jeszcze jeden  Zbój Skalny – Jaśko Ozga. Zapewne od tych ,,gagatków” pochodzi nazwa naszego szlaku.

Gdy wyruszaliśmy na swoją wędrówkę, ostrzegano nas, że i dziś można natknąć się w tamtych stronach na zbójów. Na szczęście, nasza 51-osobowa pątnicza grupa (o różnym przekroju wiekowym) na czele z Ks. Przemysławem Moćko, napotykała na szlaku tylko uczciwych obywateli. Dzięki temu   po dziewięciokilometrowej wędrówce dotarliśmy do celu. Jej zwieńczeniem  była Eucharystia, podczas której odczytano błogosławieństwo przysłane od Papieża Franciszka. Wyraził On nadzieję, że czas jubileuszowego pielgrzymowania będzie dla wszystkich okazją do umocnienia wiary w Boga oraz odnalezienia sensu życia według Ewangelii.

Piękna pogoda, która tego roku nas rozpieszczała, malownicza trasa i dobre humory były ważnym dodatkiem, które sprawiły, że pielgrzymowanie stało się niezwykle przyjemne. Jednak klimat tworzą przede wszystkim ludzie  i mogę śmiało stwierdzić, że to dzięki m.in nim mieliśmy przyjemność doświadczać niezapomnianych przeżyć.

Podsumowując, nie była to jakaś ekstremalna wyprawa górska. Nie było zabierających tlen wysokości, jednak klimat tej chrześcijańskiej imprezy i to wyjątkowe miejsce - Opactwo Pobenedyktyńskie na Świętym Krzyżu, wspólna wędrówka do Niego, odpoczynek na trasie,  pokłon relikwiom z Drzewa Krzyża, modlitwa w najstarszym sanktuarium, no i tradycyjnie… bigos - sprawiły, że już myślimy o kolejnej wyprawie za rok.

Udział w rajdzie świętokrzyskim jest przeżyciem, które kształtuje serce i ducha każdego pątnika. Ponadto jest potwierdzeniem tego, co jest pragnieniem człowieka: żeby być ze sobą, żeby być razem i żeby na drodze swojego życia odkrywać i przyjąć to, co jest ważne.

 

Mogłabym jeszcze wiele wyliczać, wspominać i pisać. Poprzestanę jednak na tym stwierdzeniu, że ,,i ja tam byłam, bigos jadłam i herbatę piłam, a o reszcie… cicho sza…”.

PS

Serdecznie dziękujemy Organowi Prowadzącemu za sfinansowanie przejazdu wszystkim uczestnikom XXV Rajdu Pielgrzymkowego na Święty Krzyż.

                                                                                                                            Anna Adamczyk