Podróże edukacyjne mają na celu nie tylko odkrywanie nowych zakątków, ale również poznawanie historii, kultury i wpływu znaczących postaci na rozkwit miejsc, w których osoby te żyły, tworzyły bądź bywały.
W związku z niedosytem przeżyć po ubiegłorocznym wyjeździe, postanowiliśmy kontynuować nasze podróże małe i duże :). W październiku Anno Domini 2024 odbyła się druga edycja wycieczki. Tym razem pod hasłem: „Śladami Wielkich Polaków”. Obrała ona za cel dwa niezwykle urokliwe polskie miasta: Rabkę-Zdrój oraz Zakopane.
W środowy poranek - 16 października z lekkim smutkiem rozstania z bliskimi, wyruszyliśmy z Oleśnicy do znanego nam już Domu Rekolekcyjno-Wypoczynkowego ,,Betania” w Rabce, który stanowił naszą ,,bazę wypadową”. Po dotarciu do (pierwotnego celu naszej podróży) - miasta słynącego z leczniczych właściwości mikroklimatu i wód mineralnych, zakwaterowano nas w przytulnych pokojach w tzw. ,,Domu Marty”. Po chwili relaksu i sytym obiedzie nadszedł czas na realizację dalszych planów. Zgodnie z nimi wyruszyliśmy na ,,podbój” Zakopanego, które jest kolebką kultury góralskiej, a urokliwe drewniane chaty i świątynie to dzieła sztuki rzemieślniczej.
Po drodze odwiedziliśmy Bachledówkę. Jest to wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim o wysokości 947 m n.p.m., które znane jest nie tylko z pięknych widoków, ale także z Sanktuarium bł. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. To szczególne, pełne historii i duchowego dziedzictwa miejsce przyciąga swym pięknem i spokojem wielu pielgrzymów. Nadto jest nie tylko przyczółkiem modlitwy, ale także świadkiem spotkań dwóch wielkich postaci Kościoła Katolickiego w Polsce - Karola Wojtyły, późniejszego Papieża Jana Pawła II oraz Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Mogliśmy tam podziwiać pięknie rzeźbione w drewnie wnętrze Domu Bożego, intensywnie ,,wypolerowane” przez lata modlitwy i skupienia wielu ludzi. Świątyni ta to dzieło miejscowych górali, którzy przelali w drewniane figury całe swoje artystyczne umiejętności i serce.
Kolejnym duchowym przeżyciem, które tym razem wiązało się również z wysiłkiem fizycznym, była wędrówka ,,Szlakiem Papieskim”. Jego nazwa pochodzi od biegnących w górach ścieżek, które przed laty przemierzał Karol Wojtyła. Rozpoczęliśmy ją w niewielkiej wsi Ząb znajdującej się niedaleko Zakopanego. Wioska ta jest najwyżej położoną miejscowością w Polsce, otoczoną malowniczymi krajobrazami, które -jak wiadomo były dla przyszłego Papieża inspiracją i przestrzenią do głębokiej refleksji i żarliwej modlitwy.
Zważywszy, że był to 16 października, a zarazem rocznica wyboru kard. Karola Wojtyły na Papieża, wędrówka ta była dla nas duchowym symbolem podążania śladami Ojca Świętego Jana Pawła II i hołdem dla Jego Osoby.
Opuszczając tę urokliwą, góralską wioskę, stanęliśmy przed wyzwaniem ,,wspinaczki”
na Gubałówkę, popularnego miejsca turystycznego, skąd rozciąga się zapierający dech w piersiach widok na Tatry, ale również na Zakopane i okoliczne wioski. Okazało się, że z przyczyn technicznych wzniesienie to nie było punktem docelowym naszej pielgrzymki. Czekało na nas jeszcze zejście z wysokości 1123 m n.p.m., gdyż młode pokolenie z klas III i IV nie chciało skorzystać z innego możliwego środka transportu niż własne nogi.
Po intensywnych doznaniach duchowych i fizycznych wróciliśmy do Rabki, by tam przeżyć m.in. wspólną Eucharystię. Po Jej zakończeniu przyszedł czas na pokarm cielesny – kiełbaski z ogniska, pizzę i gorącą herbatę. Te proste potrawy stały się dopełnieniem naszych ówczesnych potrzeb. Wieczorna atmosfera przy palącym się ognisku sprzyjała zabawie i radości. Był to czas, kiedy mogliśmy poczuć się jak jedna wielka rodzina.
Drugi dzień naszej wycieczki rozpoczęliśmy od Mszy Świętej sprawowanej w kaplicy domu rekolekcyjnego. Poranna modlitwa, a po niej syte śniadanie przyniosły nam wewnętrzny pokój, radość i energię niezbędną do odkrywania uroków Rabki Zdroju. Słońce mocno ogrzewające (nie tylko tego dnia) dodawało kolorów złotej, jesiennej scenerii. Rabczański Park Zdrojowy stał się urzekającym miejscem, idealnym do tego, by beztrosko spacerować w otoczeniu natury oraz doświadczać relaksu wśród pięknych alejek i kolorowych liści opadających z drzew. Na placu zabaw znajdującym się w parku mogliśmy (choć na chwilę) wrócić do okresu wczesnego dzieciństwa, ciesząc się prostymi przyjemnościami płynącymi z zabawy na świeżym powietrzu. Nie zabrakło także okazji do zakupów pamiątek, które przypominać nam będą to wyjątkowe miejsce i czas.
Niestety, każda przygoda ma zarówno początek i koniec. Po obiedzie przyszedł czas na pakowanie bagaży i podróż powrotną do naszych domów. Towarzyszyły nam wówczas dwa odczucia: radość z powrotu do bliskich i smutek, że czas tak szybko upływa, w szczególności w miejscach tak urokliwych, jak te, które dane nam było ponownie odwiedzić w tym roku.
Wycieczka ,,Śladami Wielkich Polaków” pozwoliła przybliżyć uczestnikom nie tylko piękno małopolskich krajobrazów, ale pomogła również poznać historię oraz wpływ znaczących postaci Kościoła na kulturę i duchowość tych regionów. Skądinąd, przyczyniła się także do umacniania naszej religijności i budowania więzi międzyludzkich.
Mówi się, że każda podróż jest lekcją i tak właśnie było w tym przypadku. Zostaliśmy ubogaceni m.in. o wiedzę oraz przemyślenia na temat naszej tożsamości i dziedzictwa. Co więcej, mieliśmy okazję podążać śladami tych, którzy kroczyli przed nami wielkimi krokami po tej Ziemi.
Anna Adamczyk
