„Niepodległość - trudne słowo.
Może ono znaczy coś ważnego w naszym życiu?"
Słowami piosenki wyśpiewanej przez Darię Wróbel 9 listopada rozpoczął się
w naszej szkole Benefis Niepodległej.
100 lat temu, po 123 latach niewoli, Polska w końcu odzyskała niepodległość. Uczciliśmy to wydarzenie niezwykle radosnym i podniosłym przedstawieniem, prowadzonym przez Julię Skórską i Mikołaja Sapę
O godzinie 11.11 w hali gimnazjalnej odśpiewany został Mazurek Dąbrowskiego, nasz hymn narodowy. Katechizm polskiego dziecka przypomnieli nam uczniowie klas drugich. Proste, dziecięce słowa mówiły, za co kocha się Polskę: za łąki, lasy, pola, za polskie słoneczko, niebo i gwiazdy.
O miłości ziemi ojczystej mówiła też Gawęda Wisławy Szymborskiej recytowana przez Aleksandrę Żmudzińską. W radosną atmosferę wprowadził nas biało-czerwony taniec najmłodszych a także wesoła, dobrze wszystkim znana piosenka ,,Przybyli ułani pod okienko", którą zaprezentował nam duet Alicji Strzeleckiej i Antka Skórskiego. Ballada ,,Rozkwitały pąki białych róż" opowiadała
o tych, którzy z wojny nigdy nie wrócili do domu. W hołdzie właśnie dla nich Klara Romanowska zaśpiewała piosenkę ,,Łatwopalni" Maryli Rodowicz. A przepiękne „Polskie kwiaty” wyśpiewała naszej dostojnej Jubilatce Mariola Cepil.
To właśnie piosenki pozwalały strzelcom i legionistom przetrwać, dodawały otuchy. Powstawały na froncie, w marszu i w okopach, są one częścią naszej historii. Nie wolno dopuścić, aby pozostały tylko w pożółkłych śpiewnikach. Piosenki powstawały dawniej i powstają dziś. Właśnie taką, niedawno pisaną, wszystkim dobrze znaną
,,Kocham Cię Polsko" ( w wykonaniu Aleksandry Dzidowskiej) zakończyła się nasza szkolna akademia. Wśród biało czerwonych pomponów tańczyły najmłodsze dzieci,
a reszta publiczności ustawiała się do wspólnego pamiątkowego zdjęcia.
Aleksandra Żmudzińska